Kisah Palui, Sasapu Wan Ember
Hari Ahad samalam di kampung Palui diadaakan karja bakti babarsih-barsih. Samunyaan disuruh hadir mambawa sasapu bilah hidi wan ember gasan mambarasihi halaman kalurahan.
“Samalam wayah karja bakti, Palui maakal,” ujar Tulamak.
“Maakal kaya apa Mak?” lanjut Garbus handak umpat mangalahakan Palui.
“Ikam padahakan maakal kaya apa Mak? Samunyaan nang disuruh kugawi, kadada maakal,” balas Palui.
“Samalam itu kita karja bakti di kalurahan, pambakal manyuruh mambawa sasapu bilah hidi dan mambawa ember gasan mambarasihi halaman, tapi ikam malalain,” ujar Tulamak.
“Malalain kaya apa Mak?” ujar Garbus.
“Wayah itu Palui justru mambawa sasapu haduk wan mambawa gagayung, jadi malalain pada urang lain,” ujar Tulamak.
“Aku bujur haja manuruti napa nang disuruh pambakal, tapi sabalumnya kukaji manfaatnya supaya jangan mubazir. Bubuhan ikam bagawi babarasih halaman wan sasapu hidi wan mancibuk banyu mamakai ember, maka akulah nang malangkapinya,” ujar Palui baulah alasan.
“Malangkapi kaya pa Lui?” ujar Garbus.
“Kalu samunyaan mambarasihi halaman lalu siapa nang mambarasihi ruangan makanya aku manyapu ratik di ruangan wan sasapu ijuk. Kalu bubuhan ikam mambarasihi pagar, palatar
sakulahan wan banyu saemberan maka banyaklah banyu tabuang, mubazir lalu kuinjami gayung halus supaya banyu kawa dihimat,” ujar Palui masih mangasak jawaban.
“Hiih, bujur jua alasan Palui itu Mak ai,” ujar Garbus.
“Gawiannya maakal tarus, mambunguli kawan. Kalu kakawalan bagawi mancangkul dan basasapu di halaman baleheran paluh karna bapanas maka Palui sambil banyanyi-nyanyi lenggang-lenggok basasapu didalam ruangan,” ujar Tulamak pina manggarigit kasasarikan wan Palui.
