Imbah tuntung mambalik-balik surat kabar, langsung Palui bapander. “Hidup kita makin hari makin malarat,” ujar Palui.
“Aku paham haja maksud ikam itu Lui ai, ikam mangaritik pamarintah karna kaadaan kita wayahini murat marit,” ujar Garbus.
“Wayahini nang nyaman batambah nyaman, nang sugih batambah sugih wan nang baduit makin baduit,” ujar Palui.
“Jangan dihiri Lui ai karna nasib manusia sudah ditantuakan ulih nang di Atas,” ujar Garbus.
“Maksudku Bus ai bahwa manusia wayahini makin rakus, makin kuluh handak nyaman saurangan haja, hantup sana hantup sini, halal atawa haram dianggapnya sama haja. Sadang rakyat hidupnya makin sakit, pancarian ngalih, barang-barang haraganya balarang, bujur-bujur sakit pada kana kayap,” ujar Palui.
“Nah, aku sapandapat wan ikam Lui ai bahwa manusia wayahini apalagi nang badahi dan nang badasi makin kada supan, makin kuluh wan makin sakahandaknya malinyak wan mangaramputi rakyat,” ujar Garbus sapandapat wan Palui.
“Tapi hirannya bubuhan nang badahi wan nang badasi itu pina bacakut jua dan bahaharatan Bus ai,” ujar Palui.
“Maklum haja Lui ai, bubuhannya bacakut itu pun karna barabut razaki, barabut paruyek dan barabut uncui,” ujar Tulamak nang hanyar datang umpat manyurung pander.
“Malihat kaadaan nang saraba sakit ini maka aku bakasimpulan bahwa nyaman hidup wayah dahulu jua Mak ai,” ujar Palui pina sadih.
“Kalu kita ini mulai matan dahulu jua sakit, ujar paribahasa sapangikih sapamatuk dicari sahari makan sahari,” ujar Garbus.
“Nyaman dahulu Bus ai, kada banyak nang dipikirakan, hati sanang, makan nyaman, baju salawar cukup,” ujar Palui.
“Itu wayah hidup kita makmur,” ujar Tulamak.
“Pabila hidup kita bakacukupan dan pabila negara kita ini makmur Mak? Mulai dahulu sampai wayahini mandarita tarus,” ujar Garbus mambantah pandapat Tulamak.
“Bujur Bus ai, nyaman dahulu dibanding wayahini,” ujar Palui maulangi pandapatnya mandukung pandapat Tulamak.
“Pabila … pabila hidup kita nyaman ? Mulai zaman Balanda, zaman Japang, zaman revulusi sampai wayahini sakit tarus,” ujar Garbus kada hakun kalah.
“Kalu pandapatku tatap nyaman dahulu Bus ai,” ujar Palui.
“Mana buktinya Lui?” Kada usah ba-agak, sama haja malaratnya,” balas Garbus.
“Buktinya dahulu baras kada manukar, duit maminta, handak gulaan bombon ditukarakan, baju salawar ditukarakan, disakulahakan, kada mamikirakan bacari karna samunyaan sudah tasadia,” ujar Palui.
“Siapa nang manyadiakan Lui?” ujar Garbus.
“Nang manyadiakan adalah abah-umaku karna sidin sayang wan aku,” ujar Palui ba-agak.
“Ooo … maksud ikam wayah lagi halus dahulukah Lui?” ujar Garbus kakalahan karna hanyar paham.