Kesah Hayam

vitu Garbus, Tulamak, Tuhalus wan Tuhirang sudah manikin daftar hadir di Pus Gardu James Bond, RT 007/RW 045. Nang baluman cangul tinggal Palui, si kapala suku buhannya haja lagi.

“Aku manangguh kapala suku kita ni talat datang karna taguring, kauyuhan imbah mandangani nang bini bailanja ka pasar,” ujar Garbus.

“Darimana ikam tahu, Bus ?” takun Tulamak.

Kada-ai,” jar Garbus. “ Aku tu sakadar mancucuba ilmu-ku banarai. Aku malihat bayangan Palui wan nang Bini malalui kuku”, ujar Garbus kada tatahu muhanya.

Kada saapa sakalinya Palui datang.“Maaf buhannya lah, aku taguring,” jar Palui sambil manyatandar sapida mutur.

“Wah.., sakalinya tangguhan Garbus tadi banaran!” ujar Tulamak. Garbusnya kurihing-takurihing haja di higa Tulamak.

“Tangguhan napa, Mak ?” takun Palui kada paham.

“Kada papa, Lui-ai. Tadi Garbus gagawaian manangguh nang ikam talat datang ini, karna ikam taguring kauyuhan imbah mandangani bini ikam ka pasar,” ujar Tulamak manjalasakan.

“Haww.. Kadimapa jadi ikam bisa tahu, Bus ?” takun Palui.

Garbus tatawa salajur baucap, “Kisukan tadi kulihat ikam babuncingan sapida mutur wan umanya ampah ka pasar.”

“Bah.. dasar jua si Garbus inih! Tadi inya bapadah wan kami, Inya kawa malihat bayangan ikam, Lui-ai matan kuku,” ujar Tulamak asa diwaluhi banar.

“Bujurai aku malihat matan kuku. Maksudku, kukuranglabih. Artinya sakadar kira-kira jua, karna aku malihatnya sakilasan haja,” ujar Garbus baalasan.

Jadi, jar Palui, “Aku di pasar kisukan tadi asa tatawa wan asa maras ada jua, manyaksiakan biniku manumpalak urang bajual ayam.”

“Haw.. Napa maraganya, Lui ?” takun buhannya.

Inya mula-mula biniku batakun awan padagang hayam nang bakius khusus di pasar nitu. ”Ada hayam-kah pak?” takun biniku.

Si padagang langsung mambuka wadah pandingin (freezer) lalu mangaluarakan saikung hayam (nang kabatulan sisa saikungannya ). Imbah hitu ditimbangnya. “Sakilu kurang satangah ons. Tiga puluh ribu aja, bu-ai,” ujar padagang nitu.

“Adakah nang taganal lagi, pak?” takun biniku pulang.

“Uu..Ada-ai, “Jar Si Padagang sambil mamasukakan kambali hayam nang ditimbangnya tadi ka freezer.

Satalah itu hayam nitu diambilnya kambali (padahal ayamnya nangingitu jua), lalu ditimbangnya pulang. Tapi kali ini sacara diam-diam talunjuk padagang nitu manikin balakang timbangan. “Nang ini sakilu dua ons! Ayuja tiga puluh lima ribu aja, bu-ai,” jarnya pina kada babakas ha muhanya badusta.

“Ayuha, pa-ai. Saya tukari kadua ikungnya,” jar biniku. Sakalinya biniku malihat banar parusis kacurangan waktu panimbangan tadi. Apa ada.., muha si padagang nitu langsung wiray kasusupanan banar, sabab hayam nang ada mimang saiikungannya.

Malihat padagang nitu salah tingkah, biniku magin marasa di atas angin. “Kalu parlu pa-ai.., Saya tukari awan dacing-dacingnya nang pian picik wan talunjuk tadi,” jar biniku bamamai kada karuan.

Mandangar kisah Palui nitu, buhannya mandaraw tatawaan. Nitu ngarannya, Lui-ai, ‘Sapandai-pandai tupai maluncat, labih tajam lagi mata bini ikam maitihi dacing timbangan hayam,” ujar Tulamak mangalikik.

Masih sambil tatawa-tawa, Garbus manyurung kisah hayam jua. Kisaku ini tantang hayam nang bahiri awan Itik,” jarnya.

Ada hayam bini bapapandiran awan itik bini. Si hayam bahiri wan itik lantaran haraga hintalu itik labih larang dibanding haraga hintalu hayam. Padahal, sama pada hintalu jua, ujar Ayam gagarunum sangkal.

Jadi jar itik, ‘Inya hintalu unda labih gonol dibanding awan hintalu nyawa, yam-ai! Mun handak larang, gonoli jua hintalu nyawa ..!”

“Bah..! Biar kada-ah unda ..! Daripada unda mamalar salisih haraga 500 rupiah, burit unda cagar baluas. Biar kada unda, jauhakan balaa ..!!!” jar hayam sambil takirik.

Buhannya tadaraw pulang tatawaan. “Sadangkan ayam haraguan unda nang bahintalu halus-halus aja gin, bilang habang-hirang muhanya mahajan,” ujar Tulamak sambil lucut tatawa sampai kaluar banyu mata.