Kisah Palui, Itu Napa?

Wayah takumpulan di warung, bubuhan Palui ini kada kahabisan bahan pamandiran. Si Garbus baucap: “Aku sabujurnya salut wan urang-urang pintar kita di banua ini. Bubuhannya bisa manciptakan motto daerah masing-masing seperti Kayuh Baimbai, Mura, Saraba Kawa, Sanggam dan lain-lain. Dari bahasa Indonesia dialih ke bahasa daerah Banjar atawa sebaliknya, akan tetapi….”

“Tapi n apa, Bus?” takun Tuhirang.

“Ya, tapi sampai wahini, kita balum kawa mancari sasamaannya intil itu napa?”ujar Garbus.

“Ah, itu gampang Busai,” ujar Tuhirang.

Intil itu sama wan barang nang baandak di di ujung wan handak gugur. Pindiknya sudah 99 parsin tagugur, ujar Tuhirang.

“Iya Rangai, aku mengarti, tapi tolong cariakan sasamaannya bahasa Banjar atawa bahasa Indonesia, pengganti kata intil itu,” ujar Garbus.

Tapi harus sakata haja, kada bulih labih. Mandau Tuhirang bapicik kapala. Urang-urang lain di warung mandangar kan sarius, sama bagagawilan. Tabalujur Katua RT, si Palui, datang.

“Nah, pas banar ini katua kita ahli bahasa,” ujar Garbus.

“Tulungi pang kami, bahasa kita intil ini, apa sasamannya bahasa Banjar atawa bahasa Indonesia. Sasamaannya itu jangan bertele-tele, cukup satu kata haja,” ujar Garbus batakun.

“Maaf wal lah, aku lagi kahausan. Tulung ulahakan teh es,” ujar Palui ka ampun warung, langsung diminumnya.

“Ikam-ikam ini sudah katinggalan kereta api, wal ai. Jaman ini kita sudah pintar pintar manyingkat bahasa alias efisinsi kata. Misalnya kata Tim Khusus disingkat jadi Timsus, Laporan Khusus disingkat Lapsus. Pos Keamanan Lingkungan disingkat Poskamling, anak umur bawah lima tahun disingkat balita, acara serah terima jabatan disingkat Sertijab, PAUD dan lain-lain”, ujar Palui.

“Lalu…kata intil tadi,kaya apa?” takun Garbus wan Tuhirang, kada sabaran lagi.

Palui manjawab: “Apa salahnya, intil atawa hampir parak-parak banar pargur atawa pirtuh (hampir jatuh), hanya sakata, kalu?”

“ Akuuuur….Lui-ai,” ujar urang-urang di warung baampik ma-iyakan.

Langsung Tuhirang wan Garbus menyalami ke tangan Palui nang takarinyum kasanangan.

“Ayo….kawan-kawan!” ujar Palui ba-agak: Ayo makmin pilpasuk, akutrak, akubay….

“Haw….bahasa napa pulang? “takun Tuhirang kabingungan.

“Bah, ikam tatap katinggalan kereta api, Rangai. Maksudku ayo makan minum, pilih apa suka, aku traktir, aku bayar,” ujar Palui menjelaskan, sambil badahulu manyuap bingka tapai, diiringi ulih kawan-kawan lainnya. Sabarataan tatawa badarau.