Kisah Si Palui Gancang Makan
Ada kabiasaan Palui, baik ditiru atau kada targantung buhan pambaca haja nang mamutusakan. Bila makan di rumah sadikit banar si Palui naya, tapi bila makan saurangan inya gancang banar, kanapakah?
“Napa abahnya wayah ni sadikit sakali pian makan, ada apa kada nyamankah masakan ulun?” takun nang bini.
“Bukannya kada nyaman pang, tapi ada nang parlu kujalasakan ka ikam bahwa aku saat ni sadang manuju ka makam labih tinggi lagi,” ujar Palui tenang haja inya.
“Apa maksud pian baucap makam nitu, mambuang perangaikah?” nang bini bingung.
“Makam kumaksud bukannya kuburan pang, atau aku handak mati mambuang perangai mudahan jangan, tapi aku handak manuju tingkatan hidup satingkat labih tinggi, handak kaya tuan guru jua,” Palui manjalasakan, mandam nang bini.
Karana handak maniru laku tuan guru, maka ada kabiasaan Palui nang malalain pada biasanya.
Misalnya habis salat Subuh lawas di kamar, masih tatap di pasujudan inya tarus babacaan, banyak wiridan nang harus dibacanya sampai jam sambilan hanyar kaluar pada kamar. Kaya nitu jua malam imbah Maghrib sampai Isya di pasujudan haja, tasbih di tangan tarus, sambil kumat-kamit muntung Palui, wan salat qadhaan wajib digawinya banar jua, nang bini makalahan am pina sadih bakisah ka Garbus kawal Palui.
“Napakah Bus ai, lakiku wayah ni makan sadikit banar, maski kumasakakan nang nyaman-nyaman sudah,” ujar bini Palui.
“Takutannya kalu makan wadah bini anum sudah?” kilah Garbus sambil lihum.
“Adalah ikam malihat lakiku makan gancang banar?” takun bini Palui.
“Babarapa malam ni kami rancak saruan imbah Isya, ada nang mamatang puluh aruah Yayat, ada nang handak tulak umrah di rumah Rijani, gancang banar inya makan, pandudian tarus tuntung,” sahut Garbus.
“Nah han jarku ya baisi laki kaya apa ni!” bini Palui asa sangkal inya.
Sampai di rumah bini Palui bamamai ka laki.”Uh abahnya napa maka makan gancang banar pada waktu saruan, makan di rumah sadikit banar, atau pina manguler sia-sia ulun mamasakakan pian!” bini Palui ketus.
“Sudah aku sambat kalu, aku umanya ai sadang manjalani ujian jadi wali Allah. Ikam jangan hiran ada kalakuan nang malalain pada biasanya. Aku manyambunyiakan kalakuan kaya urang wali pang.
Makan di rumah sadikit banar iya kan, tapi bila makan disaruan sampai habis talu piring, nitu supaya urang kada manangguh wan kalakuanku. Cuba kalu tabalik misalnya, makan di rumah gancang banar, tapi makan di urang saruan sadikit banar, bapadah mangikuti handak ujian jadi wali Allah kena tatawaan urang lain ka aku,” Palui banahap. Makanya aku minta ikam manukar iwak karing hajakah, wan aku sadikit haja paling satangah piring makan kada apa-apa, wan kada tapi bausaha lagi, banyak duduk di pasujudan haja, minta maaflah? Palui mahiba ka bini.
“Ayuha ulun mandukung haja kalakuan pian, asal nafkah lahir batin jangan kada dibari ulun?” nang bini kawa lihum.
Palui makalahan am maingkuti tasbih haja di tangan, apakah dibacanya? Jangan diturutilah mun kada sampai lagi makamnya. Wallahua’alam bishawab.