Kisah Palui Kada Ba-H

Palui wan kakawalannya dapat undangan mamarinanya Tuhirang, acara bakawinan anak sidin nang pahalusnya.

Karna nang maundang kada lain pada mamarinanya Tuhirang, maka bubuhannya kada nyaman amun kada tulakan. Maka hari Ahad itu bajanjian lah Palui wan kakawalannya handak tulak baimbai.

“Mana kawal kita si Palui itu kada cangul-cangul, padahal samalam sudah bajanji hari ini kita saruan ka wadah mamarinanya Tuhirang,” ujar Tulamak.

“Kawal kita ini ngalih ditangguh, bahanu pina indah saruan tapi nyatanya makan panggancangnya. Naaa … itu Paluinya datang, tapi kanapa maka pina bakayubuhan wan tapih,” ujar Garbus.

“Jadi kalu Lui umpat saruan,” ujar Tulamak manakuni.

“Sabujurnya aku handak saruan jua, tapi parasaanku kada nyaman,” sahut Palui.

“Kanapa maka bagantung wan parasaan, mustinya tagantung wan awak sihat atawa garing,” ujar Garbus.

“Awakku sihat haja, nyaman banar kadada sakit tapi parasaan nang kada nyaman,” ujar Palui.

“Ikam tasinggung napa Lui, apakah karna kada disaru wan bini ikam?” ujar Garbus.

“Sabujurnya aku tasinggung karna rancak kada dihurmati urang,” ujar Palui.

“Kukira samunyaan urang nang manyaru kita pasti mahurmati, undangannya baik, bacitak, babungkus plastik, batulisan amas parada dan ditujukan kepada yang terhurmat bapak/ibu/sdr Palui,” ujar Tulamak.

“Aku tasinggung Bus ai, aku tasinggung Mak ai,” ujar Palui.

“Tasinggung napa Lui, kalu cuma tasinggung sadikit haja kawa dimaafakan Lui ai,” ujar Garbus.

“Aku tasinggung karna satiap aku manarima undangan hanya tatulis ngaranku ‘Palui’ cuma tatulis bapak Palui,” ujar Palui.