Wayah pagantian musim matan musim panas ka musim hujan, maka banyak panyakit nang timbulan, nangkaya salismaan, mariap dingin, damam bardarah wan malaria.

“Awakku panas dingin tarus, bahanu manggigil,” ujar Tulamak.

“Kalu sudah babarapa hari panas dingin Mak ai, ikam itu manggatar alias mariap dingin,” ujar Garbus.

“Hiih, wayah handak musim hujan ini banyak banar nyamuk dan bisa haja ada nyamuk malarianya. Kukira ikam itu diigut nyamuk malaria Mak ai,” ujar Palui.

“Napa ubatnya Lui?” ujar Tulamak pina manggigil.

“Kalu garing manggatar kana panyakit malaria, ubatnya adalah pil kina,” ujar Garbus pina tahu.

“Pil kina kaya apa rasanya Lui? Larang lah haraganya wan dimana aku kawa manukarnya?” ujar Tulamak.

“Pil kina itu pahit banar Mak ai dan wayah ini ngalih dicari, kacuali ikam manukar ka tuku ubat di pasar,” ujar Palui.

“Cuaca kada manantu ini aku kada wani ka pasar kalu pina kahujanan, bujur haja kalihatannya pina panas. Lalu makin babangat panyakitku,” ujar Tulamak.

“Kalu ikam handak ubat kina itu, hadangi satumat, kucariakan,” ujar Palui bagagas bulik.

Kada lawas Palui mangincang datang mambawa bungkusan amplup.

“Aku ada baisian babarapa bigi, ayu lakasi makan Mak. Tapi mamakannya harus dimamah-mamah, jangan diuntal,” ujar Palui manyuruh sambil manjulung bigi tabletnya. Tulamak maambil dua biji, langsung mamamah. Sambil takuringis Tulamak baucap, “Pahit… pahiittt…. pahit banar.”

“Ubat kina ini pasti haja pahit, karna pahit itulah maka lakas mawarasi,” ujar Garbus mahibur.

“Pabila ikam basimpanan tablet kina ini Lui?” ujar Garbus batakun.

“Hussss… jangan nyaring batakun Bus kaina kadangaran Tulamak. Itu tadi lain tablet kina tapi bangkung langsat. Hijaunya dan pahitnya sama wan tablet kina. Kabalujuran wayah ini musim langsat maka tadi kuambilakan dalam bakul,” ujar Palui mambuka rahasianya.