Kisah Palui Lawas Parai
Kada karasan matan mangidam bigi salak samalam, parut bini Palui sudah parak bungkas alias mahadang harinya haja lagi.
“Napa ujar bidan Lui lalakiankah atawa babiniankah?” ujar Tuhirang wayah takumpulan di rumah Palui.
“Kahandak tu babinian pang, nyaman manggaduh aku amun tuha kaena,” ujar Palui.
“Kanapa amun anak lalakian, kada manggaduhkah inya lawan kita mun tuha?” ujar Tulamak maanyaki.
“Lain jua mak ai, gaduhan anak babinian lawan lalakian,” ujar garbus manjawabakan.
Rahatan asik buhannya bapanderan, tumatan dalam bini Palui bakuciak.
“Uiii abahnya, capati pang kiyau bidan, rasanya handak banar dah!” ujar nang bini takuringis.
“iya kah umanya, sabar umanyalah. Aku minta tulung Tulamak maambili bidan ka rumahnya,” ujar Palui langsung manyuruh maambili bidan.
Kada saapa datang tulamak mambawa bidan. Bidan langsung manuju kamar mamariksa bini palui.
“Pian kasini jua nah lui, umpat mahadapi, supaya bini pian kuat mahajannya,” ujar bidan manyuruh Palui masuk. Kada lawas tadangar suara manangis kakanak halus, baarti anak Palui sudah kaluar.
“Alhamdullillah, anak ikam lahir sudah lui ai, babinian nah, sasuai kahandak ikam,” ujar bidan langsung mamabarasihi ka bayi tadi.
”Alhamdullilah ikam selamat jua umanya ai,“ ujar Palui pina lapang hinak. Kada lawas kakanak tadi dibarasihi lalu bidan manyuruh palui bang gasan anaknya. Limbah tuntung Palui kaluar matan kamar.
“Salamat lui lah takabul hajat ikam, baanak babinian,” ujar Tuhirang manyalami ka palui.
“Bahati-hati jua lui ai, pacang lapah manggaduh anak babinian,” ujar Tulamak mamadahi.
“Kada papa, aku sudah siap lahir batin,” ujar Palui.
“Nang aku kada siap ni pacangan parai bagawi, sumur karuh dicaburi anak,” ujar Palui taungut.
“Kanapa sumur ikam lui, kulihat banyu ikam barasih haja,” ujar garbus kada paham.
“Ikam tu dasar kada tapi pintar Bus ai. Kada tapi pamahaman panderan Palui matan tadi. Sumur karuh itu kada lain sumur umanya, limbah maranakakan nang halus ni. Palui cagar lawas parai. Mangartilah ikam…?! ujar tulamak manumpalak Garbus.
