Pas ronda tadi, Palui, Garbus wan Tulamak kana giliran jaga baimbai. Pas malam minggu pulang. Nang ngaran batiga ni takumpul pasti kada kasunyian. Nang dipenderakan paling rami pasti urusan babinian.
“Rasa dingin Lui lah,” ujar Tulamak mambuka panderan.
“Aku tahu ai Mak ai, ikam pasti bapikir bulik malukupi bini,” ujar Palui.
“Iya am, Tulamak ni banyak alasan. dinginlah, mangantuklah, Padahal kahandakan bulik,” ujar Garbus manyahut.
“Buhan ikam ni tahu haja kahandaku,” ujar Tulamak supan katahuan.
“Daripada dingin, kita ka warung Acil Irus haja, mangupi dahulu,” ujar Palui mambawai. Lalu buhannya batiga manuju warung acil Irus di hujung jalan.
“Kopi cil.. tiga, ampun ku sadikit haja gulanya,” ujar Palui.
“Takutan kana panyakit kancing manis kah ikam lui,” ujar Acil Irus.
“Kopi ulahan acil ne dasar harat, cucuk haja lawan acilnya nang manis dilihat,” ujar Tulamak marayu.
“Amun malihat Acil Irus tadi maulah kopi.. kaingatan aku panderan urang bahari, amun handak mancari bini tu.. lihati cara inya maulah kopi atawa teh,” ujar Palui.
“Napa hubungannya mancari bini lawan maulah kupi?” ujar Garbus kada paham.
“Ikam tadi malihatlah acil tadi maulah kupi, kaya apa sidin maharu gulanya?” ujar Palui batakun.
“Aku maharu gula kaya biasa ai, sendok kuputar kuharuakan,” ujar Acil Irus manjawab.
“Nah ujar urang tuha bahari, amun handak mancari bini nang harat tu.. lihati cara maharu gulanya,” ujar Palui manjalasakan.
“Tatap kada paham aku,” ujar Garbus malirik ka Acil Irus.
“Nah, cil dangarakan. Amun acil tadi nyaman maulah kopi, kawa diambil bini, ada lagi babinian nang harat diambil bini. Cuba pian maulah kopi atawa teh tu cil ai jangan sendoknya nang baguyang, tapi kalu cangkirnya nang baguyang, aku siap maambil bini,” ujar Palui tatawa mangalakak.
