Kisah Palui Tacirit

Imbah hari raya kamarian Garbus basalamatan, mamarinanya nang naik haji. Karna banyak papatuhan sidin nang disaru maka Garbus maatur bagagantian. Bubuhan ibu-ibu basalamatan kamariannya, malamnya imbah isya bubuhan nang tuha-tuha wan kakawalannya disaru imbah tuntung nang tuha-tuhanya.

Aku akur banar disaru parak tangah malam ini karna paharatannya parut lapar, ujar Tulamak.

Kami ampun maaf, sabujurnya karna tapaksa haja Mak ai basaruan parak tangah malam ini karna kadida waktu lagi. Isuk sidin handak kapahuluan, baziarah, basalamatan pulang wan bubuhan kaluarga di sana, ujar Garbus minta maaf wan kakawalannya.

Kalu aku makin malam makin katuju karna pasti cagar ada barakatnya, ujar Palui.

Kada usah bapikir barakatnya Lui ai, hantup haja sakakawa ikam, ujar Tulamak.

Aku kada sambarang hantup Mak ai, karna parutku halus kada kaya parut ikam ukurannya batangah kadut galapung, ujar Palui mambalas.

Baiknya kada usah bahual Lui ai, mamarinaku paham banar wan bubuhan kita-kita ini. Sidin sudah bajanji cagar manyangui ikam gasan nang mambukakan lawang, ujar Garbus mahibur.

Mandangar Garbus baucap bahwa mamarinanya cagar manyangui maka bubuhannya bahimat makanan, sakakanyangnya dua talu kali batambah. Imbah tuntung makanan, baruku-ruku lalu Tulamak bapadah bulik badahulu, diumpati Tuhirang wan kakawalan lainnya.

Aku badudi haja bulik, ujar Palui sambil mamusut-musut tikar nang didudukinya. Bamalam bulih jua, badandam-dandaman, ujar Garbus.

Aku katuju banar tikar ikam Bus ai, hanyar manukarkah? Barapa haraganya? ujar Palui.

Tikar ini tukaran mamarinaku jua, aku kada tahu haraganya, kukira larang banar karna baik. Kanapa Lui apakah ikam handak manukar jua, ujar Garbus.

Kalu kawa tikar ini nang kutukari karna aku katuju banar balangnya wan mudelnya, ujar Palui sambil pina bakirik.

Kukira mamarinaku kada hakun manjual, ujar Garbus.

Ayu ja kalu kada kawa salambaran, kawalah kutukari sapanggal nang kududuki ini haja, ujar Palui.

Napa Lui maka ikam pina bahajat handak manukari sapanggal tikar mamarinaku ini, ujar Garbus mulai curiga karna ada mancium babau haruk wan malihat Palui pina balisah duduknya.

Aku Bus ai, aku kakanyangan banar kabanyakan makan kada karasaan maluncur kantut, ujar Palui pina supan bapadah karna Garbus curiga Palui tacirit.

Aku paham Lui ai ikam itu kada cuma tacirit tapi tabahira, lakasi badiri kaina ikam kutapihi wan tikar ini lalu kita tulakan ka sungai babasuh, ujar Garbus mambawai Palui.

Tarima kasihlah Bus, ikam baik hati, ikam baik banar wan aku. Tulunglah Bus jangan dikisahakan kasupananku ini wan kakawalan, ujar Palui babarapa kali maminta.