Kisah Palui dan Wadai Bagincu
Palui sudah dua talu kali bulang bulik di Pasar wadai tapi balum tatukar apa-apa karna bingung kabanyakan nang dikahandaki. Sambil badiri inya manyirit urang bajual wadai amparan tatak bapisang. Kabalujuran nang bajualan itu urangnya lamak mungkal langkar ha pulang, lalu Palui mulai baparak.
Ayu kak, pilihlah mana nang sampiyan handak, ujar nang bajualan manawari Palui. Ada nang bapisang, ada nang baantah wan ada jua nang balapis. Jaka kada bulan puasa bulih haja dirasai ujarnya sambil lihum.
Amun dipandang haja sudah rasa nyaman apalagi dimakan. Aju ja bungkusakan talu hiris ujar Palui.
Imbah manukar wadai wan iwak Palui langsung bulik lalu manjulung ka bininya supaya dibuatakan ka piring mahadang bukaan puasa.
Imbah babunyi dauh, Palui langsung manyuruh bininya marasai wadai nang ditukarnya.
Aduh…..aduh….wadai nangapa ini abahnya ujar nang bini.
Wadai amparan tatak bapisang talas, nyaman kalu wadai tukaranku ujar Palui ba-agak karna dikiranya nang bini mamuji.
Rasanya…..rasanya….? Kalu kada salah wadai ini pasti wadai bagincu ujar bininya.
Mana gincunya, mana gincunya ujar Palui.
Tadi sawaktu mambungkus sudah kulihati samunyaan barasih kadada gincunya ujar Palui umpat maitihi lagi kalu bujur-bujur ada gincunya.
Ini nah….. cuba sampiyan rasai, hambar sama sakali kadada rasanya, rasa hidung kucing. Aku tahu ini pasti wadai bagincu ujar bini Palui manyanyarik.
Bagincu nangngapa sahut Palui mulai curiga wan bininya.
Urang sakampungan tahu bahwa si Irus nang balu nang lanji itu bajualan wadai amparan tatak, tabal gincunya, kukurihing bila ada lalakian baparak, digudanya supaya manukari. Ayu abahnya….. mangaku haja, jangan bakaramput, aku tahu ikam musti taguda wan lihumnya lalu manukari wadai ini ujar bini Palui.
Mandangar bininya bamamai Palui kada sing bunyian lagi, imbah tuntung makan langsung tulak ka masigit.