Kisah Palui Baulang Tahun
Baisukan itu kanapakah Palui sungsung banar mandi, sudah pina necis banar. Baju bagusuk, baminyak harum wan rambut pina kalimis licin, ibaratnya lalat haja tadingsir bila bahinggap di rambut Palui. Nang bini sawat hiran jua malihat kalakuan Palui nang pina lain banaran dari hari-hari biasanya.
“Ui abahnya handak kamana bilang basusungsungan hari sudah necis ?” ujar nang bini batakun.
“Ikam tahu lah umanya, hari ini hari napa?” ujar palui.
“Hari ini kalu kada salah hari Sabtu abahnya ai. Kanapa garang maka batakun hari?” ujar bininya.
“Kalu tanggalnya pang tanggal barapa hari ini?” ujar Palui pulang.
“Tanggal 2 Agustus abahnya ai. Kanapa garang maka batakun hari wan tanggal ? ujar bininya kada paham.
“Biasanya satiap tanggal 2 Agustus, ada apa umanya?” ujar Palui maanyaki.
“Kada ai, sudah nah bajauh sana, ulun masih haur baharaguan. Pabila tuntungnya amun pian ganggui tarus,” ujar nang bini kamumuyakan karna kada paham kahandak lakinya ngitu.
Palui sadih banar karna bininya kada maherani wan tatakunan inya. Lalu inya baduduk di palataran. Di situ dilihatnya ada anaknya lagi bamainan saurangan.
“Tung pian tahu lah, hari ini hari napa tung?” ujar Palui.
“Hari Sabtu bah ai,” ujar anak Palui.
“Tanggalnya pang tung, tanggal barapa?” ujar Palui.
“Tanggal dua bah ai,” ujar anaknya. Hi-ih bah lah satumat lagi ada kemos sapongbob di tivi, hore..hore..!” ujar anaknya bukah kahimungan masuk kadalam rumah manyasah pelem kemos.
Makin marista muha Palui karna anaknya saurang kada tapi maherani tatakunannya. Imbah mangaluarakan sapida tulak ai inya kada tahu bajalan. Kamariannya hanyar inya bulik ka rumah.
Pina lipat dua muhanya, gadabak-gadubuk bajalan wan bahahampas ka lawang. Bininya nang malihat kalakuan lakinya ngitu kada wani managur. Imbah tuntung mandi inya langsung babuat ka paguringan.
“Ui abahnya kada makan dulu kah?” ujar bininya.
“Kada!” ujar Palui.
“Kada usah manyanyarik bila kada handak makan, napa garang nang disarikakan?” ujar bininya. Palui kada manjawab. Awaknya masih bapaling ampah kadinding mamagut gaguling.
“Tuha sudah abahnya ai, sudah maampat puluh tiga, liwar masih haja parajuan nangkaya kakanakan,” ujar bininya.
Takajut Palui mandangar bininya manyambat nangkaya itu, langsung inya bapaling mancangangi bininya.
Dilihatnya bininya tatawa. Kada lawas anaknya umpat masuk sambil maninting kado.
“Abahnya…abahnya… Kanapa maka salang manyanyarik sampai kada bulik makan siang, padahal siang tadi kami mahadangi pian. Ulun baulah nasi kuning gasan basalamatan, biar sadarhana nang panting dirayaakan jua,” ujar bininya.
“Maafakan aku umanya lah, aku tahilap. Aku kira ikam wan kananakan kada ingat wan ulang tahunku,” ujar Palui kasusupanan.
“Ini nah kadunya, isinya kupiah, tapih wan baju koko haja gasan sambahyang. Amun masih kurang, kado tambahannya kaina malam haja imbah anak guring,” ujar bininya mangijipi.