Kisah Palui Bapalit Sambal
Imbah tuntung tarawih di langgar, hari hujan labat, jadi pas bulikan Palui laki bini basah jimus kahujanan. Padahal inya badua sudah bajam-jam mahadang hujan taduh tapi kada ampih-ampih jua.
“Ayu lakasi ganti baju umanya, kaina ikam garing karna masuk angin,” ujar Palui.
“Aku sudah biasa haja bahujan atawa bapanas abahnya ai. Maklum gawian bibinian,” sahut bini Palui.
“Umanya ini kada paham haja. Kalu sudah baganti tapih, baju hanyar, kita guringan, bakalubut salimput mahangati awak,” ujar Palui.
“Guring babajulah?” ujar bini Palui manyahuti.
“Nahhhh… artinya biniku paham,” ujar Palui takurihing langsung babuat ka ranjang. Karna kanyamanan guring, hari masih hujan tarus, Palui laki bini kasiangan bangun.
“Satumat lagi babunyi dauh abahnya ai, kita kada sawat lagi bamasak,” ujar bininya.
“Napa nang kawa dimakan gasan basahur umanya,” ujar Palui.
“Ini nah, nang ada nasi karas,” ujar bininya.
“Ini lain nasi karas umanya ai tapi karak nasi. Napa iwaknya umanya,” sahut Palui makin anyak batakun.
“Aku handak manyanga iwak karing sapat,” ujar bininya.
“Kada sawat lagi umanya ai satumat lagi imsyak, sudah parak banar babunyi dauh,” ujar Palui manggasak.
“Iwak masak kadada sama sakali, Nang ada cuma sambal lumbuk bakas labihan samalam,” ujar nang bini.
“Daripada kada makan, kada baiwak ayu jua apa bulih buat. Malam ini basahur makan karak nasi bapalit sambal padas,” ujar Palui manggasak makan karna sudah mandangar dauh babunyi.
“Aku himung banar balaki sampiyan ini karna saraba hakun,” ujar bininya mamuji Palui.
“Sama haja, aku himung jua babini ading karna malam tadi saraba hakun jua walaupun manggitir kadinginan,” ujar Palui mangguda bininya.